تقدیم به الهه  

                      چشمام رو بسته ام و راه نمیرم

                          پا ز جا خشک شده و روشنی دیده خموش

                                                          چشم اگر باز کنم,روز و شبم هر دو یکیست

                          ظلمت تو چشمای من روز و شبم نمیکنه

                                                           اگه خورشید طلوع کنه, پاهای من پا نمیشه

                              بازم اگه غروب کنه رمقی پیدا نمیشه

                                                  شب و ستاره های اون,مثل یه شمع بی فروغ

      شمع هم معنی ای نداره,واسه چشای کور و مور

                           از این راه دور و دراز,زره ای هم کم نمیشه

                         پاهای من خسته شده,خستگیشم در نمیره

                                      سال ها سپر شد ,آنچه روز

                با پای شل و چشم و کور

                 وقتشه بارون بزنه, بریزه روی سر ما

                .  چگونه شکر نعمتت, الهه رو دادی به ما